jump

n. sprong; aanloop; huppel; spronglengte; korte reis; plotseling opschrikken

--------

v. springen; opschrikken; aanloop nemen; huppelen; even wegbrengen; weggaan, vluchten; met kracht pakken; eruit laten

jump¹

[ dzjump] 〈zelfstandig naamwoord〉

1 sprong ⇒ 〈figuurlijk〉 (plotselinge/snelle) stijging; schok, ruk; 〈wielrennen〉 demarrage

2 〈sport〉hindernis

♦voorbeelden:

1   〈figuurlijk〉 be/stay one jump ahead • één stap vóór zijn/blijven

     by jumps • sprongsgewijze

¶ 〈slang〉 get/have a/the jump on someone • iemand vóór zijn, iemand te vlug af zijn

→ high jumphigh jump/, long jumplong jump/

————————

jump²

I 〈onovergankelijk werkwoord〉

1 springen ⇒ 〈wielrennen〉 wegspringen, demarreren

2 (omhoog)springen ⇒ omhoogschieten

3 opspringen ⇒ opschrikken, een schok krijgen

4 zich haasten ⇒ overhaast komen (tot)

5 verspringen ⇒ met schokken voortbewegen

♦voorbeelden:

1   jump in • naar binnen springen, vlug instappen; 〈figuurlijk〉tussenbeide komen

     he jumped at him • hij sprong op hem toe

     〈figuurlijk〉 he jumped at the offer • hij greep het aanbod met beide handen aan

     jump on someone • iemand te lijf gaan; 〈figuurlijk〉uitvaren tegen iemand

2   prices jumped sharply • de prijzen gingen steil de hoogte in

3   he jumped at the noise • hij schrok op van het lawaai

     jump for joy • opspringen/dansen van vreugde

     jump to one's feet • opspringen

4   jump to conclusions • overhaaste conclusies trekken

     〈informeel〉 jump to it • zich haasten (om iets te doen)

→ jump offjump off/

II 〈overgankelijk werkwoord〉

1 springen over

2 overslaan

3 weglopen van

♦voorbeelden:

1   the train jumped the rails • de trein liep uit de rails

     jump rope • touwtje springen

2   jump a chapter • een hoofdstuk overslaan